Die aardkors is die buitenste laag van die Aarde, wat vernaamlik uit gesteentes soos granodioriet, gabbro en basalt bestaan. Die kors vorm die boonste deel van die litosfeer; al die gesteentes en sediment wat op die oppervlak lê behoort tot die aardkors.
Die aardkors is nie oral ewe diep nie en 'n grens skei die kors van die aarde se mantel. Daar word na die grens tussen die kors en die mantel as die Mohorovicic-diskontinuïteit verwys, vernoem na die wetenskaplike wat hierdie grensvlak ontdek het.
Dit is nie moontlik om deur die hele kors tot by die mantel te boor nie: dit is gans te diep. Die diepste boorgat tot dusver is die Kola-boorgat in Rusland, wat in 1970 begin is en in 1989 'n diepte van 12 261 km bereik het. Om meer oor die kors en die mantel te leer, word seismiese gegewens, byvoorbeeld die spoed van seismiese golwe deur steen, en magma (lawa, afkomstig van die mantel) gebruik. Dit is uit seismiese gegewens en ook die direkte waarneming van die aardkors dat die verskille van hierdie twee aardlae geblyk het: waar die mantel uit 'n eenvormige gesteentesamestelling bestaan, toon die korsstruktuur definitiewe verskille.
Die kors word in beweegbare dele verdeel, "plate" wat die kontinente (of groot dele daarvan) en die seebodem dra. Hierdie plate beweeg oor die Aarde se gesmelte, uiters warm kern, met die deels gesmelte mantel tussenin, wat die plate toelaat om te "dryf" oor hierdie elastiese mantel (en soms met mekaar te bots).
Vulkane is openinge in die aardkors waar rotsfragmente, gasse, as en lawa uit die binneste deel van die Aarde uitgespuug word.